Çocukların zamanında müdahale edilmeyen devam edilebilir veya şekil değiştirebilir. Bazen de anne babanın yersiz ve aşırı tepki ortaya koyması çocuğu olumsuz etkiler. Anne baba elbette sadece çocuğun olumsuz davranışlarını cezalandırmamalı, bunun yanı sıra başarılarını doğru davranışlarını, onaylanması gereken tavırlarını ödüllendirmeyi de bilmelidir.
Çocuklarına güzel bir şekilde eğitim vermek onlara hayata iyi bir şekilde hazırlamak bütün anne babaların temel hedeflerindendir. Anne babanın her davranışının yorumunun çocuk üzerinde etkisi vardır. Anne baba ve çocuklar arasındaki etkileşim devam eden bir süreçtir. Bu etkileşimin kalitesi çocuğun bütün hayatını etkileyebilir.
Çocuklar hatalı ve yanlış bir şey yaptığı ve en önemlisi bunu tekrarladığı zaman anne babaların tepkisiz o yanlışın devam etmesine yol açar. Bazen de anne babanın yersiz ve aşırı tepki ortaya koyması veya tutarsız bir şekilde cezalandırması çocuktaki sıkıntıyı artırır ve yeni davranış sorunlarının ortaya çıkmasına zemin hazırlar. O nedenle bebekken bile anne babanın çocuğa uyguladığı cezalandırma şekli önemlidir,
Çocuğun kişilik gelişiminde, sosyal gelişiminde ciddi etkiler bırakır. Genelde çocukların yaşları ve hataların büyüklüğüne göre cezalandırılmaları şu aşamalarda yapılmalıdır:
Cezalandırma Nasıl Olmalı?
- Uyarılmalı: Çocukların ilk yaptığı hata eğer çok büyük sonuç doğurmayacak şekilde ise anne baba uyarmakla yetinmelidir. Uyarının da bir cezalandırma olduğu unutulmamalıdır. Bu yeri geldiğinde anlık bir kaş çatılması şeklinde de olabilir. Bu çocuğa mesaj olarak yaptığı davranışın onaylanmadığı tepkisinin iletilmesidir.
- Konuşulmalı: Yapılan hatanın şiddeti artmış ise ya da tekrarlayan bir hata ise; çocuk ile yaşına uygun bir şekilde bu durumun hatalı olduğu ve doğrusunun ne olduğu, davranışın tekrarı halinde zararının neler olacağı konuşulmalıdır. Bu açık olarak sizin tarafınızdan bu davranışın istenmediğinin belirtilmesidir.
- Cezalar hatırlatılmalı: Yapılan hatanın devamı durumunda hatanın büyüklüğü ne olursa olsun anne baba tekrar çocuğu ile sevgi ve ılımlı bir ortam oluşturarak çocuğa yönelik aşırı tepki ve yargılamadan kaçınarak konuşmalı ve çocuğa bu davranışın tekrarı halinde ne türlü cezaları alabileceğini belirtmelidir. Bu noktada çocuğun yaşına göre anne babanın konuşma tarzı ve üslubu çok önemlidir. Kesinlikle durum mücadele ve tartışma ortamına dönüştürülmemelidir. Çünkü bu ortam iki tarafa da zarar verir. İlerleyen dönemlerdeki ilişkiyi zedeler.
- Ceza uygulanmalı: Konuşma ve söylenen cezalandırma ikazlarına rağmen devam eden yanlışlarda anne babanın bahsettiği cezayı uygulaması gerekir. Anne babalar yapamayacağı cezalandırma yöntemini çocuğa kesinlikle söylememelidir. Ancak cezalandırmayı yapmak istedikleri veya yapamadıkları zamanlarda hafifletici sebeplere karşılık olarak cezadan vazgeçebileceklerini önerebilirler. Örneğin ceza olarak dışarı parka götürülmeyecek çocuğa odanı toparlarsan senin cezanı affedebilirim denilebilir. Cezalandırmanın şekli çok önemlidir. Çocuk psikiyatristlerinin önerdiği cezalandırma yöntemi çocuğun sevdiği şeylerden mahrum edilmesidir. Fiziksel cezaların çocuklara uygulanması son derece sakıncalıdır. Bu çocukların anne babayla ilişkisini zedeler ve ortamı daha gergin hale getirir. Erken yatma, odasında yalnız olarak iki üç dakika beklemesi gibi basit cezalandırma tekniklerinin kullanılması da uygun olur. Ama cezalandırma sırasında çocukların gururu incitilmeden ve özgüvenleri zedelenmeden uygun bir dille bunun yapılması gerekir.
- Uzmana Başvurmalı: Aldığınız bütün önlemlere rağmen önüne geçilemeyen sıkıntılar için anne babaların bir uzman başvurmayı ihmal etmemeleri gerekir. Çünkü bu durumlarda davranış bozukluğu, karşı gelme bozukluğu, dikkat eksikliği ve hiperaktivite durumu, çocukluk çağı depresyonları, uyum güçlükleri gibi sorunlar eşlik ediyor olabilir.
Ödüllendirme Nasıl Olmalı?
Anne babanın çocuğun davranışlarının şekillenmesinde çocuğun başarılarını doğru davranışlarını onaylanması gereken tavırlarını ödüllendirmesi önemlidir. Nasıl ki istenmeyen davranışların ve yanlışların kalmaması için cezalandırma yöntemine başvurulur aynı şekilde ödüllendirme yöntemini de uygun kullanmaları çocuk eğitimi açısından önemlidir.
Çocuğun olumlu davranışlarının tasdiklenmesi bebeklik döneminde başlar. Bir hareket yaptıktan sonra bebek, annenin veya babanın yüzüne bakar ve onlardan tasdik bekler. Eğer o davranış tasdiklenirse (gülümseme, kafa sallama, dokunma, ses ile onaylama ona bir şey verme vb.) bebeğin o davranışı giderek güçlenir. Ama anne baba tarafından o davranıştan sonra olumsuz bir tavır (görmezden gelme, kaş çatma, ses ile ikaz, el ile engelleme, onu ortamdan uzaklaştırma vb..) olursa o davranış uzun süre devam etmeden giderek gücünü kaybeder.
