Dili kullanma konuşmayı edinme ve iletişimdeki güçlük nedeniyle özel eğitim hizmetlerine ihtiyacı olan bireylerdir.
Nasıl fark edilirler?
- Sesleri atlarlar ya da düşürürler, "kaplı" yerine "apı" gibi.
- Kelimenin içindeki bir sesin yanına aynı sesi veya başka bir sesi ekleyerek çıkarırlar. "Aşağı" yerine "şağı", "saat" yerine "sahat" gibi.
- Kelime içindeki bir sesin yerine başka bir ses çıkarırlar. Örneğin "arı" yerine "ayı", araba yerine "ayaba", "kitap" yerine "kipat" gibi.
- Sesleri olağandışı uzatırlar "b-b-b-baca" gibi.
- Kelimeleri ve heceleri tekrar ederler. "P-p-peki", "ol-ol-olmaz" gibi.
- Konuşurken yüzde gerilim, kaş göz oynatma, başın ani hareketleri gibi istenmeyen jestler gözlemlenir.
- Düzensiz solunum ve kararsız konuşmaya bağlı olarak kelimelerde tuhaf vurguların ortaya çıkmasına neden olur.
- Konuşmaları kısıtlıdır ve sözcük dağarcıkları yetersizdir.
- Durmadan ses çıkarırlar fakat çıkardıkları sesler konuşma özelliği göstermez.
- İsteklerini, duygularını doğrudan insanlara eşyalara vurma, çarpma, itme gibi hareketlerle belli ederler.
- Konuşma sesi gür ya da zayıf çıkar.
- Ses tonları farklılık gösterir.
- İsteklerini anlatma yerine jest mimik ya da başka tür işaretler kullanırlar.
- Konuşma sesi titizlik ve peslik yönünden cinsine yaşına ve beden yapısına uygun değildir
