Osmanlı padişahlarının otuz dördüncüsü ve en yüksekleri idi. İslam halifelerinin doksan dokuzuncusu idi. 1842 de doğdu. 1876 da halife oldu. 1918 de vefat etti. Çemberlitaş’ta, dedesi sultan Mahmud’un türbesindedir.
İslamiyet'e hizmeti, saymakla bitirilemez. Abdülaziz han, düşmanlara alet olanlar tarafından şehit edilip, sonra beşinci Murad da hal edilip, kendisi kukla halife yapıldı. Fakat, Avrupa’da belirli ocaklar, İslamiyet’i yok etmek için hazırladıkları yıkıcı planları kıyasıya hortlatmaya başlarken, Sultan İkinci Abdülhamid önlerine dikildi. Aklı, zekası ve ilmi fevkalade üstün olduğu için, memlekete karşı asırlar boyunca hazırlanmış olan sinsi, alçak ve vahşi suikasdı hemen sezdi. Hazırlayanları ve maşa olarak kullandıkları sahte kahramanları, iş başından uzaklaştırdı. İslam bilgilerini, yani din ve fen ve ahlak bilgilerini memleketin her yerine yaydı. Çok sayıda kültürlü din adamı yetiştirdi. Milleti otuzbir sene adalet ile idare etti. Bilgili, temiz bir gençlik yetiştirdi. Haksızlığın, kötülüğün, ahlaksızlığın kökünü kazıdı. Bu yüzden bazı kimselerin hedefi oldu. Yıllarca kötülendi. İftiralara uğradı. Sonra gelen gençliğe, büsbütün yanlış olarak tanıtıldı. Fakat, insaflı yazılan tarihleri okuyanlar ve onun ilme, fenne, sanayiye, ticarete, ahlaka, kısaca insanlığa bıraktığı eserlerini görenler, bu iftiralara aldanmadı. Ona dil uzatan yalancılardan, ilim adamı, yazar maskesi altında çalışan düşmanlarından ve bunların söyledikleri yalanlardan nefret ettiler. Onun büyüklüğü karşısında hayran kaldılar.
Sultan II. Abdülhamid Hân, çok iyi bir eğitim aldı. Arapça, Farsça, Osmanlı Edebiyatı ve diğer İslâmi İlimleri de öğrendi. Sultan, takva ve dindarlığı sebebiyle halk arasında veliyyullah olarak biliniyordu. 31 Ağustos 1876’da Osmanlı tahtına çıkan Abdülhamid Hân, dış ve iç düşmanların bütün gayretlerine rağmen, 27 Nisan 1909 yılına kadar 33 yıl boyunca Osmanlı tahtında oturmayı başardı. 27 Nisan 1909’da tahttan indirilip, Balkanlı eşkıyanın yağmasına açılan Yıldız Sarayı’ndan ayrılırken; “Devleti 10 yıl idare edebilirlerse bir asır idare ettik diye sevinsinler.” keramete benzer tarihî sözünü söyledi. 10 Şubat 1918 günü Beylerbeyi Sarayı’nda 75 yaşında vefât etti. Divanyolu’nda olan Sultan II. Mahmut Hân Türbesi’ne defnedildi.
